Mijn praktijk gedreven theorette is dat mensen, die al jaren samenwerken, elkaar over het algemeen nog maar oppervlakkig kennen. Natuurlijk is het okay om enige zakelijke afstand te houden. Je hoeft zeker niet met iedereen vrienden te zijn.
Tegelijk is het een gemiste kans als je het beste uit een samenwerking wilt halen. Mijn diepe overtuiging is dat oppervlakkige relaties nooit duurzaam kunnen leiden tot een excellente samenwerking. Mocht dit niet voldoende argumentatie zijn dan zou ik het alleen al willen doen om de schoonheid van de mensen om je heen in te zien.
Hoe gaaf is dat? Wanneer je op je werk komt en de mensen om je heen (alleen al) kunt waarderen om wie ze zijn. Dat je weet wie ze zijn omdat ze hun verhaal hebben verteld.
Er is eigenlijk maar één vraag voor nodig en die is: wat heeft je gevormd? Punt!
Trek er met je team een ochtend of middag voor uit, iedereen komt aan de beurt. In een omgeving van vertrouwen en respect kan alles gezegd worden. Het levert veel op; emotie, bewondering, begrip en aanleiding voor nog meer mooie gesprekken.
Eén ding is zeker, de volgende dag zie je je collega’s definitief door een andere bril.
Met een groet van Frijman